We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Κ​ρ​ε​σ​έ​ν​τ​ο Α​π​ε​λ​π​ι​σ​ί​α​ς (Crescendo of Despair)

by KATAXNIA

/
  • Streaming + Download

    Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    Purchasable with gift card

      €7 EUR

     

1.
Κάπου μακριά πολύ μακριά στην απομόνωση των θαλασσόβραχων κάπου μακριά πολύ μακριά που οι άνθρωποι δεν γίναν αγάλματα σε ματωμένα τεφτέρια οι αναμνήσεις και στα τεφτέρια κρατάνε τις αναμνήσεις κάπου μακριά πολύ μακριά που σε πείσμα των πάντων στέκουν όρθιοι κάπου μακριά πολύ μακριά εκεί που η σκόνη γίνεται αρρώστια σε ματωμένα τεφτέρια οι αναμνήσεις και στα τεφτέρια κρατάνε τις αναμνήσεις ...πένες που τρέμουν ...................................................................................... Dust that became disease Somewhere far, far away in the isolation of sea-rocks somewhere far, far away where people haven’t become statues memories in blooded notebooks memories are kept in notebooks somewhere far, far away where, at everyone’s spite, they stand upright somewhere far, far away where dust becomes disease memories in blooded notebooks memories are kept in notebooks …pens that tremble
2.
Χθόνιος τρόμος Να ‘τοι δες τους δες μας κάθε φορά και πιο στενάχωροι μπασμένοι σε στενεμένα όνειρα εφαρμοστά νεότατα σαράβαλα ανάμεσα σε τσιτωμένα φανελάκια, διαιτητικές κατσαρόλες και πάστες ομορφιάς καταβροχθίζουν φόρα ορμόνες υπερηρώων και εκλιπαρεί για μάχη ευνουχισμένο πλήθος θυσία στα κρεματόρια των απαιτήσεων αρένα συναισθημάτων σφαγή - ανακύκλωση - πριονοκορδέλα - αριθμοί στριμωγμένοι σε καφενεία φοβικών Kυριακές χαμένη λέξη κυματίζει μεσίστια η θλίψη λανσάρει τη καινούργια της θεραπεία σε καλογυαλισμένες βιτρίνες αλλά εσύ εσύ δεν έχεις να αγοράσεις και τώρα ξημερώνει τρόμος παίρνει τους δρόμους διαχέεται επιτίθεται σε κόκκινα φανάρια κρατάει ηλεκτρονική φαλτσέτα και θερίζει στέλνει το ολόγραμμά σου στον παράδεισο και το μαστιγώνει μέχρι κολάσεως με ταχύτητα αστραπής σε επαναφέρει από τον γολγοθά και σε κερνάει στέρηση σε ονομάζει Προμηθέα και εσύ κάθε βράδυ μεταμορφωμένος αετός τρως τα λυσσακά σου τρως τα λυσσακά σου τον τελευταίο καιρό τον τελευταίο καιρό λέω μας πήρε και μας σήκωσε η θλίψη λανσάρει τη καινούργια της θεραπεία σε καλογυαλισμένες βιτρίνες αλλά εσύ… αλλά εσύ… εσύ δεν έχεις να αγοράσεις και τώρα τώρα ξημερώνει χθόνιος τρόμος...........!!!!! ...................................................................................... Infernal terror There they are look at them look at us more dismal each time trapped inside narrow dreams tightly recent wrecks among tight t-shirts, diet pots and beauty concoctions devouring hero hormones and beg for battle castrated masses sacrifice on the crematories of requirements arena of sentiments slaughter - recycling - jigsaw - numbers crammed in cafes for the phobic Sundays lost word flowing mid-mast affliction induces its new cure on well polished windows but you but you don’t have to buy and now horror dawns moves down the streets spreads attacks on red lights as it holds an electronic cutlass and reaps sends your hologram to paradise and whips it to hell with lightening speed it returns you to Golgotha and treats you deprivation it calls you Prometheus and you are transforming into an eagle, every night consuming your guts consuming your guts recently recently, I say we got screwed affliction induces its new cure on well polished windows but you… but you… but you don’t have to buy and now now infernal horror dawns…………!!!!!
3.
Ήρθε χειμωνιά βαρύς χειμώνας και δεν ξέρω αν θα κοπάσει ένα συνεχές μια μουτζούρα σε έναν από θρίλερ ουρανό κι εσύ να με περιμένεις να καταλαγιάσει χρόνια αναμονή ήρθε σκοτεινιά παχύ σκοτάδι να βολοδέρνει στις ψυχές μας ένα συνεχές μια μουτζούρα σε έναστρο ουρανό κι εσύ να με περιμένεις να καταλαγιάσει αιώνια αναμονή πες μου ρε φίλε τι μας κρατάει στη ζωή είναι αυτό που ερωτεύτηκες τι περιμένεις μωρέ κράτα αυτό που ερωτεύτηκες ήρθε χειμωνιά παχύ σκοτάδι να βολοδέρνει στις ζωές μας ένα συνεχές μια μουτζούρα σε έναν από θρίλερ ουρανό κι εσύ να με περιμένεις να καταλαγιάσει αιώνια αναμονή πες μου ρε φίλε τι μας κρατάει στη ζωή είναι αυτό που ερωτεύτηκες τι περιμένεις μωρέ στην τελική κράτα αυτό που ερωτεύτηκες ............................................................................. Darkness… winter has come heavy winter and I don’t know if it will subside continuous smudginess in a thriller-like sky and you are waiting for me for it to simmer down perennial waiting darkness has come thick darkness loitering in our souls continuous smudginess in a starry sky and you are waiting for me for it to simmer down eternal waiting tell me, friend, what keeps us in life it’s what you fell for what are you waiting for keep what you fell for darkness has come thick darkness loitering in our souls continuous smudginess and you are waiting for me for it to simmer down eternal waiting tell me, friend, what keeps us in life it’s what you fell for what are you waiting for in the end keep what you fell for
4.
Γκαλιές * Ήταν νωρίς συννεφιασμένης Τετάρτης είχες καιρό να με δεις μας είχε πιάσει Δεκέμβρης στολισμένα ψευτοσικάτη η πόλη μια φωνή ξερνολογάει καταριέται απ’ του βορρά την άκρη της λίμνης στις φυλλωσιές εκεί που ζώνουν τα βράχια κοίτα μου λες αυτές οι γκαλιές είναι οι ψυχές των υπέροχων ανθρώπων ξεχειμωνιάζουν εδώ σε τούτες τις λεύκες και όταν περνάς αυτές κραυγάζουν λεν ιστορίες παλιές για τους αγώνες που χάθηκαν για τους αγώνες που θα έρθουν και σε ρωτούν ουρλιάζοντας αφού εμείς είμαστε ο κόσμος δεν τον αλλάζουμε γαμώτο δεν αλλάζουμε γαμώτο ήταν νωρίς συννεφιασμένης Τετάρτης είχες καιρό να με δεις μας είχε πιάσει Δεκέμβρης κοίτα μου λες αυτές οι γκαλιές είναι οι ψυχές των υπέροχων ανθρώπων ξεχειμωνιάζουν εδώ σε τούτα τα δέντρα και όταν περνάς αυτές ουρλιάζουν και όλο ρωτούν φεύγεις νωρίς μικρή ζωή και δε χωράς πια εκεί μέσα τώρα ξεχειμωνιάζεις εδώ σε τούτα τα δέντρα και με ρωτάς ουρλιάζοντας αφού εμείς αφού εμείς είμαστε ο κόσμος δεν τον αλλάζουμε γαμώτο δεν αλλάζουμε γαμώτο. *καρακάξες
5.
Ερωτικό προς... Της άνοιξης στολισμένα κλαδιά που στον ρυθμό του ανέμου χορεύουν φορέματα από πέπλο χιονιά πως στο σούρουπο αχνά λαμπυρίζουν οι καρποί σου μοναχική συντροφιά μυρωδιές το κορμί σου αναβλύζουν της πηγής δροσερά χαϊδέματα ιδρωμένη αφή σε ένα πρόσωπο ηδονή - ζει τώρα συρματοπλέγματα το κορμί σου χαράζουν ανοιχτές πληγές που τη σάρκα ξεσκίζουν στο θρόισμα των ασφόδελων ένα πούπουλο το κορμί σου χαϊδεύει κελάηδισμα, ερωτική συντροφιά απ΄ τις κορφές στη θάλασσα απαγγέλλει α! να! φιγουράρει μπροστά σε μια δίψα που δεν ξεδιψάει είναι εδώ, σε αγκαλιάζει σφιχτά η απόλυτη αίσθηση ζωή ...τη γη ....................................................................................... Erotic to… Embellished spring branches dancing to the rhythm of the wind drapes of winter veil how they shimmer in the dusk your fruits your solitary companionship odours emanating from your body refreshing caresses of the spring a sweaty touch on the face revel-l(iv)ing now, barbed wire is etching your body open wounds that rip the flesh in the rustling of daffodils a feather caresses your body warbling, love companionship recites from the top of the sea there! it poses in front of a thirst that can’t be satisfied it’s here, it embraces you tightly the absolute sensation life ….the earth
6.
E και! πάλι σηκώθηκες νωρίς για τη δουλειά σου δίπλα ζητιανεύουν φιλιά για λίγα απ΄τα λεπτά σου στα μπερδεμένα σου μαλλιά οι ορμόνες να οσμούν τη νυχτικιά σου μα η ώρα επιβάλλει τα ρούχα της δουλειάς σου ε και! μοιάζεις με εκείνο το φθινόπωρο που ήθελες να προσπεράσεις στη διαδρομή ε και! άρπαξες τη φόρμα εργασίας για όνειρά σου οι επιθυμίες σου κρυμμένα μυστικά στο πανωφόρι σπάει η καρδιά σου η ηθική της γειτονιάς βαστάει τα σωθηκά σου το ταξικό τους παραμύθι φοράει το άρωμα σου ε και! μοιάζεις με εκείνο το φθινόπωρο που ήθελες να προσπεράσεις στη διαδρομή ε και! με μια σβελτάδα και η μέρα σου θυμώνει βηχάει σα νύχτα σου γρυλίζει, σε κυκλώνει ε και! ας μη φορέσουμε απόψε τα καλά μας έχει κηδεία εδώ κοντά και μοιάζει συντροφιά μας .................................................................................. Soar throat like the night So what! you woke up early again, to go to work right next to you, kisses beg a few of your minutes in your tangled hair hormones smell through your nightgown but the time commands your working clothes so what! you look like that autumn that you wanted to leave behind, on your journey so what! you grabbed your working attire, instead of your dreams your desires, hidden secrets when you put on your coat, your heart breaks the morality of the neighbourhood holds up your guts their proletariat fairy tail, wears your perfume so what! in a dash the day becomes agitated it coughs like the night it growls, it surrounds you so what! let’s not dress up tonight a funeral takes place nearby and looks like our company
7.
Άκου Εσμαχαλ η θάλασσα μιλάει, φωνάζει ελευθερία   είχε φουρτούνα το λοιπόν  και αργήσαμε δεν θυμάμαι πόσα έδωσα στον τύπο μόνο θυμάμαι  που στεκόμασταν κεράκια που τρεμοπαίζουνε στο μνήμα  τώρα απ΄το απέραντο  του πελάγους γαλάζιο σου γράφω στριμωγμένα συλλαβές έχει κύμα φυσάει και κουνά  νομίζω πως αρχίζω και φοβάμαι άκου Εσμαχάλ η θάλασσα μιλάει, φωνάζει ελευθερία κοίτα Εσμαχάλ  πιάνω χώμα και στεριά  μα η φουρτούνα δε λέει να κοπάσει  μας καταδιώκουν δαιμονισμένοι κυνηγοί σε ένα αφιλόξενο τοπίο και που μας πάνε τείχη και φράχτες υψώνονται μπροστά  ο βοριάς, το κρύο και η πείνα σαν τους φυγάδες γλιστράμε νύχτα στα βουνά η ελπίδα μας πηδάει τα σύνορα του κόσμου  άκου Εσμαχάλ η θάλασσα μιλάει, φωνάζει ελευθερία κοίτα Εσμαχάλ  φτάνω στην άκρη αυτής της γης  ξένος, παράνομος και όλο μακραίνω μαζί μου φεύγουν  και τις πατρίδος* οι καιροί δε βοηθάει ο ήλιος  πένθιμα φωτίζει  μες το ημίφως βρήκα τον Ισμαήλ, τον Ιμπραήμ  με αγωνία για σένα με ρωτάνε  πέφτουνε βόμβες στη γειτονιά μας λέει, βροχή  και εγώ έχω μέρες νέα σου να πάρω *πατρίδα μας όλη η γη ............................................................................................................ Esmahal Listen Esmahal the sea talks, screams freedom well, it was stormy and we were late I don’t remember how much I paid the guy I only remember that we were standing like candles flickering in the graveyard now from the vastness of the sea indigo I’m writing crammed syllables the sea is heavy and windy I think I’m starting to shake listen Esmahal I’m touching soil and land listen Esmahal, the sea talks, screams freedom look Esmahal I’m touching soil and land but the storm will not subside we are being pursued deranged hunters in an hostile landscape and where they take us walls and fences rise in front of us the north wind, the cold and the starvation like fugitives, we slide through the night, into the mountains our hope leaps over the global frontiers listen Esmahal, the sea talks, screams freedom look Esmahal I reach to the end of this earth foreign, illegal and beyond they leave with me the country* elements the sun doesn’t help with its dismal luminance in the dimness I found Ismail and Ibrahim they asked about you, in anguish bombs fall like rain, in our neighbourhood and I haven’t heard from you in days *country, in a global sense
8.
Κόκκινο  το άσπρο του χιονιά, βαμμένο κόκκινο  εδώ, κάθε κηλίδα αίματος συνοδεύεται από άναρθρες κραυγές εδώ, ο γέρο-Αίσωπος  εκφωνεί τον τελευταίο επικήδειο λόγο των αγαπημένων του ηρώων  καταντήσαμε, άνθρωπε  αιμοδιψείς και ανισόρροποι, άνθρωπε ενικήσαμεν, άνθρωπε                          ενικήσαμεν κόκκινο εδώ, η πανσέληνος φωτίζει  στριμωγμένα χνότα  από στρατιές ακονισμένων μαχαιριών ριπές παλμών εδώ στα γερμένα κλαριά  των απογυμνωμένων δέντρων  κουρέλια χωρίς τομάρι  σε ένα λαβυρινθένιο τοπίο αγωνιών καταντήσαμε, άνθρωπε  αιμοδιψείς και ανισόρροποι, άνθρωπε ενικήσαμεν, άνθρωπε                          ενικήσαμεν   εδώ οι καλικαντζαρέοι  γυρεύουν ξέφρενο πάρτυ χαλασμό  στα αποκαίδια των πεδίων των μαχών καλώς ήρθες  χωράς να καθίσεις  καλώς το στειρωμένο πρέπον μέλλον κόκκινο  ε ρε! δεν έχει μείνει χώρος οι αξίες αγοράζονται και πωλούνται φθηνά στα αγχωμένα παζάρια επιβίωσης σε ένα κρεσέντο απελπισίας εδώ ναι! στα κολαστήρια της γης σωπάστε να ακούσουμε  ένας θρήνος πλανάται πάνω απ΄τα κεφάλια μας, άνθρωπε ενικήσαμεν, άνθρωπε η βαρβαρότητα νίκησε, άνθρωπε                              ενικήσαμεν  ............................................................................................................. Crescent of despair Red frosted white, tinted red here, every drop of blood is escorted by dreadful screams here, old man - Esopos recites the last eulogy for his beloved heroes we fell short, mate bloodthirsty and deranged, mate we won, mate we won red here, the moon illuminates stuffed gasps of armies of sharpened knives barrage of pulses here, in the prone brunches of the naked trees rags without pelt in a labyrinth-like landscape of agonies we fell short, mate bloodthirsty and deranged, mate we won, mate we won here, the goblins are looking for frenzy on the ashes of battlefields welcome there’ s room to sit welcome to the sterilised, conformist future red alas! there is no space left values are cheaply bargained in the strained markets of survival in a crescent of despair here, yes! in the purgatories of the earth hush to listen a lament floats above our heads, mate we won, mate atrocity has won, mate we won

about

Recorded Live on 31.10.2017 & 01.11.2017 at Magnanimous Recording Studio.

Additional Recordings on 02.11.2017

Recorded by Georgie Boy & Pan ( Sound Bistro & Noiz Factory )

Assistant Engineer Maria Zariko

Mixed By GeorgieBoy & Pan

Mastered By Alan Douches at West West Side Music.

Art design by Christina(conspiracy of denial)

KATAXNIA DIY RECORDS 003

credits

released February 11, 2018

license

tags

If you like KATAXNIA, you may also like: