1. |
||||
Κάπου μακριά πολύ μακριά
στην απομόνωση των θαλασσόβραχων
κάπου μακριά πολύ μακριά
που οι άνθρωποι δεν γίναν αγάλματα
σε ματωμένα τεφτέρια οι αναμνήσεις
και στα τεφτέρια κρατάνε τις αναμνήσεις
κάπου μακριά πολύ μακριά
που σε πείσμα των πάντων στέκουν όρθιοι
κάπου μακριά πολύ μακριά
εκεί που η σκόνη γίνεται αρρώστια
σε ματωμένα τεφτέρια οι αναμνήσεις
και στα τεφτέρια κρατάνε τις αναμνήσεις
...πένες που τρέμουν
......................................................................................
Dust that became disease
Somewhere far, far away
in the isolation of sea-rocks
somewhere far, far away
where people haven’t become statues
memories in blooded notebooks
memories are kept in notebooks
somewhere far, far away
where, at everyone’s spite, they stand upright
somewhere far, far away
where dust becomes disease
memories in blooded notebooks
memories are kept in notebooks
…pens that tremble
|
||||
2. |
||||
Χθόνιος τρόμος
Να ‘τοι
δες τους
δες μας
κάθε φορά και πιο στενάχωροι
μπασμένοι σε στενεμένα όνειρα
εφαρμοστά
νεότατα σαράβαλα
ανάμεσα σε τσιτωμένα φανελάκια, διαιτητικές κατσαρόλες και πάστες ομορφιάς
καταβροχθίζουν
φόρα ορμόνες υπερηρώων και εκλιπαρεί για μάχη
ευνουχισμένο πλήθος
θυσία στα κρεματόρια των απαιτήσεων
αρένα συναισθημάτων
σφαγή - ανακύκλωση - πριονοκορδέλα -
αριθμοί
στριμωγμένοι σε καφενεία φοβικών
Kυριακές
χαμένη λέξη κυματίζει μεσίστια
η θλίψη λανσάρει τη καινούργια της θεραπεία
σε καλογυαλισμένες βιτρίνες
αλλά εσύ
εσύ δεν έχεις να αγοράσεις
και τώρα ξημερώνει τρόμος
παίρνει τους δρόμους
διαχέεται
επιτίθεται σε κόκκινα φανάρια
κρατάει ηλεκτρονική φαλτσέτα και θερίζει
στέλνει το ολόγραμμά σου στον παράδεισο
και το μαστιγώνει μέχρι κολάσεως
με ταχύτητα αστραπής σε επαναφέρει από τον γολγοθά
και σε κερνάει στέρηση
σε ονομάζει Προμηθέα
και εσύ κάθε βράδυ μεταμορφωμένος αετός
τρως τα λυσσακά σου
τρως τα λυσσακά σου
τον τελευταίο καιρό
τον τελευταίο καιρό λέω
μας πήρε και μας σήκωσε
η θλίψη λανσάρει τη καινούργια της θεραπεία
σε καλογυαλισμένες βιτρίνες
αλλά εσύ…
αλλά εσύ…
εσύ δεν έχεις να αγοράσεις
και τώρα
τώρα ξημερώνει χθόνιος
τρόμος...........!!!!!
......................................................................................
Infernal terror
There they are
look at them
look at us
more dismal each time
trapped inside narrow dreams
tightly
recent wrecks
among tight t-shirts, diet pots and beauty concoctions
devouring
hero hormones and beg for battle
castrated masses
sacrifice on the crematories of requirements
arena of sentiments
slaughter - recycling - jigsaw -
numbers
crammed in cafes for the phobic
Sundays
lost word flowing mid-mast
affliction induces its new cure
on well polished windows
but you
but you don’t have to buy
and now horror dawns
moves down the streets
spreads
attacks on red lights
as it holds an electronic cutlass and reaps
sends your hologram to paradise
and whips it to hell
with lightening speed it returns you to Golgotha
and treats you deprivation
it calls you Prometheus
and you are transforming into an eagle, every night
consuming your guts
consuming your guts
recently
recently, I say
we got screwed
affliction induces its new cure
on well polished windows
but you…
but you…
but you don’t have to buy
and now
now infernal horror
dawns…………!!!!!
|
||||
3. |
Σκοτεινιά (Darkness)
03:47
|
|||
Ήρθε χειμωνιά
βαρύς χειμώνας και δεν ξέρω αν θα κοπάσει
ένα συνεχές
μια μουτζούρα
σε έναν από θρίλερ ουρανό
κι εσύ να με περιμένεις
να καταλαγιάσει
χρόνια αναμονή
ήρθε σκοτεινιά
παχύ σκοτάδι
να βολοδέρνει στις ψυχές μας
ένα συνεχές
μια μουτζούρα
σε έναστρο ουρανό
κι εσύ να με περιμένεις
να καταλαγιάσει
αιώνια αναμονή
πες μου ρε φίλε τι μας κρατάει στη ζωή
είναι αυτό που ερωτεύτηκες
τι περιμένεις μωρέ
κράτα αυτό που ερωτεύτηκες
ήρθε χειμωνιά
παχύ σκοτάδι
να βολοδέρνει στις ζωές μας ένα συνεχές
μια μουτζούρα
σε έναν από θρίλερ ουρανό
κι εσύ να με περιμένεις
να καταλαγιάσει
αιώνια αναμονή
πες μου ρε φίλε τι μας κρατάει στη ζωή
είναι αυτό που ερωτεύτηκες
τι περιμένεις μωρέ
στην τελική
κράτα αυτό που ερωτεύτηκες
.............................................................................
Darkness…
winter has come
heavy winter and I don’t know if it will subside
continuous
smudginess
in a thriller-like sky
and you are waiting for me
for it to simmer down
perennial waiting
darkness has come
thick darkness
loitering in our souls
continuous
smudginess
in a starry sky
and you are waiting for me
for it to simmer down
eternal waiting
tell me, friend, what keeps us in life
it’s what you fell for
what are you waiting for
keep what you fell for
darkness has come
thick darkness
loitering in our souls
continuous
smudginess
and you are waiting for me
for it to simmer down
eternal waiting
tell me, friend, what keeps us in life
it’s what you fell for
what are you waiting for
in the end
keep what you fell for
|
||||
4. |
Γκάλιες (Magpies)
05:28
|
|||
Γκαλιές *
Ήταν νωρίς
συννεφιασμένης Τετάρτης
είχες καιρό να με δεις
μας είχε πιάσει Δεκέμβρης
στολισμένα ψευτοσικάτη η πόλη
μια φωνή ξερνολογάει καταριέται
απ’ του βορρά
την άκρη της λίμνης
στις φυλλωσιές
εκεί που ζώνουν τα βράχια
κοίτα μου λες
αυτές οι γκαλιές
είναι οι ψυχές
των υπέροχων ανθρώπων
ξεχειμωνιάζουν εδώ
σε τούτες τις λεύκες
και όταν περνάς
αυτές κραυγάζουν
λεν ιστορίες παλιές
για τους αγώνες που χάθηκαν
για τους αγώνες που θα έρθουν
και σε ρωτούν
ουρλιάζοντας
αφού εμείς είμαστε ο κόσμος
δεν τον αλλάζουμε γαμώτο
δεν αλλάζουμε γαμώτο
ήταν νωρίς
συννεφιασμένης Τετάρτης
είχες καιρό να με δεις
μας είχε πιάσει Δεκέμβρης
κοίτα μου λες
αυτές οι γκαλιές
είναι οι ψυχές
των υπέροχων ανθρώπων
ξεχειμωνιάζουν εδώ
σε τούτα τα δέντρα
και όταν περνάς
αυτές ουρλιάζουν
και όλο ρωτούν
φεύγεις νωρίς
μικρή ζωή
και δε χωράς πια εκεί μέσα
τώρα ξεχειμωνιάζεις εδώ
σε τούτα τα δέντρα
και με ρωτάς
ουρλιάζοντας
αφού εμείς
αφού εμείς είμαστε ο κόσμος
δεν τον αλλάζουμε γαμώτο
δεν αλλάζουμε γαμώτο.
*καρακάξες
|
||||
5. |
||||
Ερωτικό προς...
Της άνοιξης στολισμένα κλαδιά
που στον ρυθμό του ανέμου χορεύουν
φορέματα από πέπλο χιονιά
πως στο σούρουπο αχνά λαμπυρίζουν
οι καρποί σου μοναχική συντροφιά
μυρωδιές το κορμί σου αναβλύζουν
της πηγής δροσερά χαϊδέματα
ιδρωμένη αφή σε ένα πρόσωπο
ηδονή - ζει
τώρα συρματοπλέγματα το κορμί σου χαράζουν
ανοιχτές πληγές που τη σάρκα ξεσκίζουν
στο θρόισμα των ασφόδελων
ένα πούπουλο το κορμί σου χαϊδεύει
κελάηδισμα, ερωτική συντροφιά
απ΄ τις κορφές στη θάλασσα απαγγέλλει
α! να!
φιγουράρει μπροστά
σε μια δίψα που δεν ξεδιψάει
είναι εδώ, σε αγκαλιάζει σφιχτά
η απόλυτη αίσθηση
ζωή
...τη γη
.......................................................................................
Erotic to…
Embellished spring branches
dancing to the rhythm of the wind
drapes of winter veil
how they shimmer in the dusk
your fruits your solitary companionship
odours emanating from your body
refreshing caresses of the spring
a sweaty touch on the face
revel-l(iv)ing
now, barbed wire is etching your body
open wounds that rip the flesh
in the rustling of daffodils
a feather caresses your body
warbling, love companionship
recites from the top of the sea
there!
it poses in front
of a thirst that can’t be satisfied
it’s here, it embraces you tightly
the absolute sensation
life
….the earth
|
||||
6. |
||||
E και!
πάλι σηκώθηκες νωρίς για τη δουλειά σου
δίπλα ζητιανεύουν φιλιά
για λίγα απ΄τα λεπτά σου
στα μπερδεμένα σου μαλλιά
οι ορμόνες να οσμούν τη νυχτικιά σου
μα η ώρα επιβάλλει
τα ρούχα της δουλειάς σου
ε και! μοιάζεις με εκείνο το φθινόπωρο
που ήθελες
να προσπεράσεις στη διαδρομή
ε και!
άρπαξες τη φόρμα εργασίας για όνειρά σου
οι επιθυμίες σου κρυμμένα μυστικά
στο πανωφόρι σπάει η καρδιά σου
η ηθική της γειτονιάς βαστάει τα σωθηκά σου
το ταξικό τους παραμύθι φοράει το άρωμα σου
ε και! μοιάζεις με εκείνο το φθινόπωρο
που ήθελες
να προσπεράσεις στη διαδρομή
ε και!
με μια σβελτάδα και η μέρα σου θυμώνει
βηχάει σα νύχτα
σου γρυλίζει, σε κυκλώνει
ε και!
ας μη φορέσουμε απόψε τα καλά μας
έχει κηδεία εδώ κοντά
και μοιάζει συντροφιά μας
..................................................................................
Soar throat like the night
So what!
you woke up early again, to go to work
right next to you, kisses beg
a few of your minutes
in your tangled hair
hormones smell through your nightgown
but the time commands
your working clothes
so what! you look like that autumn
that you wanted
to leave behind, on your journey
so what!
you grabbed your working attire, instead of your dreams
your desires, hidden secrets
when you put on your coat, your heart breaks
the morality of the neighbourhood holds up your guts
their proletariat fairy tail, wears your perfume
so what!
in a dash the day becomes agitated
it coughs like the night
it growls, it surrounds you
so what!
let’s not dress up tonight
a funeral takes place nearby
and looks like our company
|
||||
7. |
Εζμαχάλ(Esmahal)
03:16
|
|||
Άκου Εσμαχαλ
η θάλασσα
μιλάει, φωνάζει ελευθερία
είχε φουρτούνα το λοιπόν
και αργήσαμε
δεν θυμάμαι πόσα έδωσα στον τύπο
μόνο θυμάμαι
που στεκόμασταν
κεράκια που τρεμοπαίζουνε στο μνήμα
τώρα απ΄το απέραντο
του πελάγους γαλάζιο
σου γράφω στριμωγμένα συλλαβές
έχει κύμα φυσάει και κουνά
νομίζω πως αρχίζω και φοβάμαι
άκου Εσμαχάλ η θάλασσα μιλάει, φωνάζει ελευθερία
κοίτα Εσμαχάλ
πιάνω χώμα και στεριά
μα η φουρτούνα δε λέει να κοπάσει
μας καταδιώκουν
δαιμονισμένοι κυνηγοί
σε ένα αφιλόξενο τοπίο και που μας πάνε
τείχη και φράχτες υψώνονται μπροστά
ο βοριάς, το κρύο και η πείνα
σαν τους φυγάδες γλιστράμε νύχτα στα βουνά
η ελπίδα μας πηδάει τα σύνορα του κόσμου
άκου Εσμαχάλ η θάλασσα μιλάει, φωνάζει ελευθερία
κοίτα Εσμαχάλ
φτάνω στην άκρη αυτής της γης
ξένος, παράνομος και όλο μακραίνω
μαζί μου φεύγουν
και τις πατρίδος* οι καιροί
δε βοηθάει ο ήλιος
πένθιμα φωτίζει
μες το ημίφως
βρήκα τον Ισμαήλ, τον Ιμπραήμ
με αγωνία για σένα με ρωτάνε
πέφτουνε βόμβες
στη γειτονιά μας λέει, βροχή
και εγώ έχω μέρες νέα σου να πάρω
*πατρίδα μας όλη η γη
............................................................................................................
Esmahal
Listen Esmahal
the sea
talks, screams freedom
well, it was stormy
and we were late
I don’t remember how much I paid the guy
I only remember
that we were standing
like candles flickering in the graveyard
now from the vastness
of the sea indigo
I’m writing crammed syllables
the sea is heavy and windy
I think I’m starting to shake
listen Esmahal
I’m touching soil and land
listen Esmahal, the sea talks, screams freedom
look Esmahal
I’m touching soil and land
but the storm will not subside
we are being pursued
deranged hunters
in an hostile landscape and where they take us
walls and fences rise in front of us
the north wind, the cold and the starvation
like fugitives, we slide through the night, into the mountains
our hope leaps over the global frontiers
listen Esmahal, the sea talks, screams freedom
look Esmahal
I reach to the end of this earth
foreign, illegal and beyond
they leave with me
the country* elements
the sun doesn’t help
with its dismal luminance
in the dimness
I found Ismail and Ibrahim
they asked about you, in anguish
bombs fall
like rain, in our neighbourhood
and I haven’t heard from you in days
*country, in a global sense
|
||||
8. |
||||
Κόκκινο
το άσπρο του χιονιά, βαμμένο κόκκινο
εδώ, κάθε κηλίδα αίματος
συνοδεύεται από άναρθρες κραυγές
εδώ, ο γέρο-Αίσωπος
εκφωνεί τον τελευταίο επικήδειο λόγο
των αγαπημένων του ηρώων
καταντήσαμε, άνθρωπε
αιμοδιψείς και ανισόρροποι, άνθρωπε
ενικήσαμεν, άνθρωπε
ενικήσαμεν
κόκκινο
εδώ, η πανσέληνος φωτίζει
στριμωγμένα χνότα
από στρατιές ακονισμένων μαχαιριών
ριπές παλμών
εδώ
στα γερμένα κλαριά
των απογυμνωμένων δέντρων
κουρέλια χωρίς τομάρι
σε ένα λαβυρινθένιο τοπίο αγωνιών
καταντήσαμε, άνθρωπε
αιμοδιψείς και ανισόρροποι, άνθρωπε
ενικήσαμεν, άνθρωπε
ενικήσαμεν
εδώ οι καλικαντζαρέοι
γυρεύουν ξέφρενο πάρτυ χαλασμό
στα αποκαίδια των πεδίων των μαχών
καλώς ήρθες
χωράς να καθίσεις
καλώς το στειρωμένο πρέπον μέλλον
κόκκινο
ε ρε!
δεν έχει μείνει χώρος
οι αξίες αγοράζονται και πωλούνται φθηνά
στα αγχωμένα παζάρια επιβίωσης
σε ένα κρεσέντο απελπισίας
εδώ ναι!
στα κολαστήρια της γης
σωπάστε να ακούσουμε
ένας θρήνος πλανάται πάνω απ΄τα κεφάλια μας, άνθρωπε
ενικήσαμεν, άνθρωπε
η βαρβαρότητα νίκησε, άνθρωπε
ενικήσαμεν
.............................................................................................................
Crescent of despair
Red
frosted white, tinted red
here, every drop of blood
is escorted by dreadful screams
here, old man - Esopos
recites the last eulogy
for his beloved heroes
we fell short, mate
bloodthirsty and deranged, mate
we won, mate
we won
red
here, the moon illuminates
stuffed gasps
of armies of sharpened knives
barrage of pulses
here,
in the prone brunches
of the naked trees
rags without pelt
in a labyrinth-like landscape of agonies
we fell short, mate
bloodthirsty and deranged, mate
we won, mate
we won
here, the goblins
are looking for frenzy
on the ashes of battlefields
welcome
there’ s room to sit
welcome to the sterilised, conformist future
red
alas!
there is no space left
values are cheaply bargained
in the strained markets of survival
in a crescent of despair
here, yes!
in the purgatories of the earth
hush to listen
a lament floats above our heads, mate
we won, mate
atrocity has won, mate
we won
|
KATAXNIA Thessaloniki, Greece
formed in 2011
kataxnia_band@espiv.net
Lps 15 euros
T-shirts:all sizes 12 euros
Streaming and Download help
If you like KATAXNIA, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp