ΠΑΝΕ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΦΑΝΕΙΣ
ΟΙ ΛΑΣΠΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΣΟΥ ΞΕΡΑΘΗΚΑΝ
ΜΟΝΟ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΜΕ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ
ΕΒΑΛΑΝ ΦΡΑΧΤΗ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ
ΚΑΙ ΕΧΤΙΣΑΝ ΜΕ ΤΣΙΜΕΝΤΟΛΙΘΟΥΣ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ

ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΟΜΩΣ
ΚΑΤΙ ΜΙΚΡΕΣ ΧΑΡΑΜΑΔΕΣ
ΠΟΥ ΞΕΓΛΙΣΤΡΟΥΝ ΔΕΙΛΑ ΔΕΙΛΑ
ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ
ΦΩΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΙΡΟΥΜΕΝΗ ΣΚΟΝΗ
ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ
ΚΑΜΙΑΦΟΡΑ
ΣΤΕΚΟΜΑΙ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ
ΚΑΙ ΚΡΥΦΟΚΟΙΤΑΩ ΣΑΝ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ
ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙΣ
ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΣΤΕΝΑΧΩΡΟ ΤΟ ΞΕΡΩ
ΑΛΛΑ ΕΙΧΑ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ ΠΩΣ ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ

ΚΑΙ ΗΡΘΕ ΒΡΟΧΗ
ΚΑΜΙΑ ΣΙΩΠΗ
ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ
ΚΑΙ ΗΡΘΕ ΒΡΟΧΗ
ΚΑΜΙΑ ΣΙΩΠΗ
ΚΑΙ ΠΕΣΑΜΕ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΟΥΣ

ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΟΠΩΣ ΤΟΤΕ
ΠΛΑΙ ΠΛΑΙ
ΣΦΙΓΓΟΥΜΕ ΤΟ ΖΩΝΑΡΙ
ΟΙ ΒΡΟΓΧΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΘΟΓΓΟΥΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΑΣ
ΔΙΑΠΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΒΡΙΑ
ΠΟΥ ΑΓΓΑΛΙΑΖΕΙ ΤΑ ΤΣΙΜΕΝΤΟΣΚΕΠΑ
ΕΚΩΦΑΝΤΙΚΟΣ ΚΡΟΤΟΣ
ΣΤΑ ΓΕΡΑΣΜΕΝΑ ΣΟΚΑΚΙΑ

ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΣΤΡΙΜΩΧΝΟΜΑΣΤΕ
ΣΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ
ΣΤΑ ΚΟΛΑΣΜΕΝΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
ΠΛΑΙ ΠΛΑΙ ΣΤΗ ΜΟΥΧΛΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

ΚΟΙΤΙΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ

ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΠΟΥ ΓΛΥΣΤΡΑΝ
ΣΕ ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΜΑΝΕΣ
ΟΧΙ ΣΕ ΑΣΤΡΑΦΤΕΡΑ ΠΕΡΙΔΕΡΑΙΑ
ΟΧΙ ΣΕ ΓΡΑΒΑΤΕΣ ΦΑΝΦΑΡΕΣ
ΚΑΙ ΑΡΩΜΑΤΙΣΜΕΝΟΥΣ ΚΩΛΟΥΣ
ΛΑΣΠΩΔΕΙΣ ΧΕΙΜΑΡΟΣ
ΣΤΑ ΓΕΡΑΣΜΕΝΑ ΣΟΚΑΚΙΑ

ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΣΤΡΙΜΩΧΝΟΜΑΣΤΕ
ΣΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ
ΣΤΑ ΚΟΛΑΣΜΕΝΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
ΠΛΑΙ ΠΛΑΙ ΣΤΗ ΜΟΥΧΛΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

ΚΑΙ ΑΝ ΣΠΑΣΟΥΝ ΕΝΑ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΔΥΟ

.............................................................................................

IT ’S BEEN DAYS SINCE I LAST SAW YOU
THE MUD ON YOUR SHOES HAS DRYED
ONLY SOME STRANGERS VISIT ME LATELY
THEY BUILT A FENCE AROUND THE YARD
AND BLOCKED THE DOORS AND WINDOWS WITH CEMENT STONES

BUT STILL REMAIN
A FEW LITTLE CRACKS
WHICH COWARDLY LET THROUGH
THE SUN RAYS
ILLUMINATING THE FLOATING DUST
SOMETIMES
SOMETIMES
I STAND STILL PLAYING BEHIND THEM
AND I PEEK THROUGH, LIKE A LITTLE CHILD
PERHAPS YOU ‘LL APPEAR
IT'S A LITTLE SAD, I KNOW
BUT I HAD PROMISED THAT I WOULD WAIT FOR YOU

AND RAIN HAS COME
NO SILENCE
TO GO UNANSWERED
AND RAIN HAS COME
NO SILENCE
AND WE ATTACKED THEM

WE STAND AS WE WERE
SIDE BY SIDE
CLENCHING THE BELT
GLOTTAL STOPS OF OUR DREAMS
PENETRATE THE MOSS
THAT HUGS OVER CEMENT ROOFS
DEFEANING CLANK
IN THE OLD ALLEYS

IN DESPAIR WE GET CRAMMED
INTO THE ABYSS OF SENSES
IN DAMNED FEELINGS
SIDE BY SIDE, IN ROTTEN TIMES

WE LOOK IN EACH OTHER’S EYES

DROPS THAT SLITHERED
ON RUSTY PINS
NOT SHINNY NECKLACES
NOT PROMT TIES
NO FRAGREANT ASSHOLES
TORRENT OF MUD
IN THE OLD ALLEYS

IN DESPAIR WE GET CRAMMED
INTO THE ABYSS OF SENSES
IN DAMNED FEELINGS
SIDE BY SIDE, IN ROTTEN TIMES

AND IF THEY BREAK ONE, WE ‘LL MAKE TWO