η νύχτα απλώνεται και εμείς μαζευόμαστε
τσουγκράν ποτήρια και καλωσοριζόμαστε
είναι καιρός που έχουμε να τα πούμε
κάπου κρυφτήκαμε κάπου χαθήκαμε
τώρα τα δάκρυα μας φέρνουν κοντά
η της μητρόπολης η σκοτεινιά
σκορπούμε γύρω λόγια βαριά
ένα παράπονο μια ρουφηξιά
τώρα λες μα τι λες
εσύ δεν ήσουν που έτρεξες να φύγεις
και ίσως και εγώ να προσπαθώ
να ψάχνω τρόπο
να θέλω να ξεφύγω
τώρα λες μα τι λες
εσύ δεν ήσουν που έτρεξες να φύγεις
και μένω εδώ με ένα σκοπό
ίσως να θέλω κοντά να σε κρατήσω
πια είναι αργά δεν νομίζεις ρε φίλε
και το ξημέρωμα πάλι μας βρήκε
γύρω χαράζει μπουκάλι που αδειάζει
μάτια βαριά φωνή βραχνή
THE NIGHT SPREADS AND WE GATHER
WE RAISE OUR GLASSES AND WELCOME EACH OTHER
IT'S BEEN SOME TIME SINCE WE TALKED
WE WERE HIDDEN SOMEWHERE AND LOST ONE ANOTHER
NOW, TEARS BRING US TOGETHER
IN THE DARKNESS OF THE CAPITAL
WE SPREAD HEAVY WORDS,
A WHINE, THEN A SIP
NOW, WHAT DO YOU SAY
YOU WERE THE ONE WHO RUN AWAY
AND MAYBE I'M STILL TRYING
TO FIND THE WAY
LONGING TO ESCAPE
NOW, WHAT DO YOU SAY
YOU WERE THE ONE WHO RUN AWAY
AND I STAYED BACK WITH A SINGLE PURPOSE
MAYBE, I STILL WANT TO KEEP YOU CLOSE
MAYBE IT'S TOO LATE, DON'T YOU THINK MY FRIEND
THE DAWN CATCHES UP WITH US
THE SUN IS RISING, THE BOTTLE EMTIES
HEAVY GAZE, HOARSE VOICE
The Chicago punks seem intent on defying any hardcore conventions, focusing instead on communicating pure disgust for the rotting world around them. Bandcamp Album of the Day Jul 1, 2022